Help!!! Ik heb ongewenst urineverlies
Ongewild urineverlies (of: urine-incontinentie) kan op elke leeftijd voorkomen en is vaak een sociaal en/of hygiënisch probleem. Ongewild urineverlies leidt vaak tot gevoelens van schaamte en frustratie. In veel gevallen is het probleem echter te verhelpen of sterk te verminderen.
De oorzaken voor ongewild urineverlies verschillen meestal per leeftijdscategorie. Het optreden van urine-incontinentie neemt toe met de leeftijd. Urine-incontinentie komt voor bij meer dan de helft van de zelfstandig thuiswonende Nederlandse vrouwen van 45 jaar en ouder. Ook mannen kunnen last hebben van urine-incontinentie. Dit komt echter twee keer zo weinig voor als bij vrouwen.
Stressincontinentie
Stressincontinentie wordt ook wel inspanningsincontinentie genoemd. Er is sprake van onwillekeurig urineverlies bij momenten als hoesten, niezen, lachen, bukken, tillen, sporten of bij zodanig bewegen dat de druk in de buik plotseling toeneemt. Stressincontinentie is de meest voorkomende vorm van incontinentie bij vrouwen, maar kan ook bij mannen voorkomen.
Mogelijke oorzaken van stressincontinentie kunnen zijn:
- Een zwakke blaasfunctie (sluitspier die de afvoer van urine uit de blaas reguleert);
- Zwakke of té sterk werkende bekkenbodemspieren;
- Bij vrouwen: verminderde weerstand tegen urinelozing als gevolg van oestrogeentekort (overgang)of lichamelijke veranderingen door één of meerdere bevallingen of een operatie in de onderbuik;
- Bij mannen: verwijdering van de prostaat (radicale prostatectomie) of het bovenste gedeelte van de plasbuis.
Aandrangincontinentie
Aandrangincontinentie (of: urge-incontinentie) is een dwingende aandrang om urine te lozen, gevolgd door onwillekeurig urineverlies. Normaal kan men urine enige tijd ophouden nadat men voor het eerst voelt dat de blaas vol is. Mensen met aandrangincontinentie hebben meestal te weinig tijd om het toilet te bereiken. Bij vrouwen kan deze aandoening al dan niet voorkomen in combinatie met stressincontinentie, ook wel gemengde urine-incontinentie genoemd.
Mogelijke oorzaken van aandrangincontinentie kunnen zijn:
- Een urineweginfectie;
- Hyperactiviteit van de blaas;
- Een belemmering van de urinelozing;
- Blaasstenen of tumoren;
- Geneesmiddelen, vooral urinedrijvende middelen.
Overloop-urine-incontinentie
Overloop-urine-incontinentie is het onwillekeurig lekken van kleine hoeveelheden urine uit een volle blaas. Dit treedt op als de blaas door chronisch vasthouden van urine vergroot en ongevoelig raakt. De druk in de blaas wordt zo hoog dat er kleine hoeveelheden urine wegdruppelen. Bij lichamelijk onderzoek voelt de arts vaak een volle blaas.
Mogelijke oorzaken van overloop-urine-incontinentie zijn:
- De urine kan niet goed afvloeien, meestal door prostaatvergroting of prostaatkanker bij mannen of door een aangeboren vernauwing van de plasbuis bij kinderen;
- Verzwakte blaasspieren;
- Zenuwstoornis;
Als eventueel urineverlies je leven beperkt is het sterk aan te raden om hierover met een specialist te praten. In de meeste gevallen zal dat met de huisarts zijn welke kan besluiten om je door te verwijzen naar een specialist met als vakgebied; urineverlies.
Er zijn heel veel mogelijkheden om de klachten te reduceren of zelfs geheel af te laten nemen. Praat er vooral over en blijf er niet mee zitten.
