Vaginisme, maar wat is dat dan?
Op Wikipedia vinden we de volgende tekst :
Psychogeen vaginisme (ICD-10 F52.5) is het onvrijwillig samentrekken van de bekkenbodemspieren rondom de vagina waardoor geslachtsgemeenschap veel pijn veroorzaakt of zelfs onmogelijk is. Deze samentrekking vindt plaats wanneer een penis of een vinger of een in te brengen voorwerp zoals tampon in de buurt van de vagina wordt gebracht. Door deze samentrekking wordt de opening van de vagina heel nauw en is penetratie (bijna) onmogelijk. Het is alsof het onderbewuste door een lichamelijke actie nee zegt tegen penetratie terwijl het bewustzijn van de vrouw daar mogelijk niet negatief tegenover staat.
Psychogeen vaginisme wordt onderscheiden van organisch vaginisme (ICD-10 N94.2), waarbij er sprake is van een lichamelijke oorzaak. In het geval van psychogeen vaginisme, is het vaak het onderbewustzijn dat zorgt voor de onvrijwillige blokkade en het aanspannen van de bekkenbodemspieren.
Vaginisme kan daarnaast worden onderscheiden in primair vaginisme en secundair vaginisme. Bij primair vaginisme is het probleem er altijd geweest, bij secundair vaginisme is het later ontstaan. Bij de secundaire vorm was penetratie dus eerder wel mogelijk.[2]
Naast primair en secundair vaginisme kan er ook onderscheid worden tussen een aantal andere soorten vaginisme:
Er wordt onderscheid gemaakt tussen compleet en partieel vaginisme, waarbij in geval van partieel vaginisme penetratie wel mogelijk is, al dan niet met pijn. Hierbij valt te denken aan bijvoorbeeld een tampon die ingebracht kan worden. Bij compleet vaginisme kan echter niets ingebracht worden ongeacht wat dit is en het formaat hiervan.
Situatief vaginisme is een vorm van vaginisme die afhankelijk van de situatie optreedt. Hierbij kan bijvoorbeeld met bepaalde partners op sommige momenten wel geslachtsgemeenschap plaatsvinden, terwijl bij gemeenschap met een andere partner of op een ander moment vaginisme optreedt.
Bij apareunie is louter geslachtsgemeenschap niet mogelijk, maar kan bijvoorbeeld een arts voor een lichamelijk onderzoek de vagina wel binnengaan. Ook komt het bij apareunie voor dat de vrouw geen gemeenschap kan hebben maar geen problemen heeft met masturbatie of het inbrengen van een tampon.
Het is heel vervelend als je gediagnostiseerd wordt met Vaginisme, dat horen wij ook veel terug van patiënten. Toch zouden wij een ieder die hinder ondervindt willen adviseren om erover te praten. Het is belangrijk dat je hier niet mee blijft zitten waardoor je wellicht in een isolement raakt. Er is immers niets mis met jou, vaginisme zegt iets over jouw lijf maar niet over jou als persoon. Schroom je derhalve niet en ga naar een deskundige. Er zijn immers veel therapieën die een positieve bijdrage kunnen leveren om vaginisme te beperken of zelfs verhelpen. De huisarts kan jou doorverwijzen naar een bekkenfysio, gynaecoloog of seksuoloog.
Foto: My Filo Soft Cuffs
