Jun 16, 2025

Lachen, niesen en... oeps! – Waarom niemand je vertelde over je bekkenbodem

Lachen, niesen en... oeps! – Waarom niemand je vertelde over je bekkenbodem

 Lachen, niesen en... oeps! – Waarom niemand je vertelde over je bekkenbodem

Lach je zo hard dat je een schone onderbroek nodig hebt? Nies je liever met je benen gekruist? Til je je kind op en voel je het weer gebeuren? En spring je tegenwoordig alleen nog op de trampoline in je dromen?
Dan ben je niet de enige.

Het stille geheim van miljarden vrouwen

Wereldwijd zijn er naar schatting 2,3 miljard vrouwen die op een bepaald moment in hun leven te maken krijgen met bekkenbodemproblemen. Of het nu komt door zwangerschap, bevalling, de overgang of simpelweg door het ouder worden, je bekkenbodem vergeet vaak met je mee te rekken.

En nee, daar praat je niet zomaar over op een verjaardag.

Maar laten we eerlijk zijn: een natte onderbroek na een goede grap is gewoon irritant. Niesen met samengeknepen dijen is inmiddels standaard. En de trampoline? Die is voor de kinderen. Jij blijft netjes met beide benen op de grond.

Wat is er aan de hand?

De bekkenbodem is een spiergroep onderin je buik die je blaas, baarmoeder en darmen ondersteunt. Als die spieren zwakker worden, kunnen ze minder goed hun werk doen. Met als gevolg: urineverlies bij lachen, hoesten, niezen, sporten of tillen.

Dit heet ook wel stressincontinentie en is ongelofelijk normaal, maar zeker niet iets waar je maar mee moet leren leven.

Je bent niet alleen (en het is te trainen!)

Het goede nieuws?
 Je kunt je bekkenbodem trainen.
 En nee, dat hoeft niet gênant, zwaar of medisch te zijn.

Met gerichte bekkenbodemoefeningen kun je in veel gevallen controle terugkrijgen. Soms zelfs al met een paar minuten per dag. Denk aan eenvoudige ademhalingsoefeningen, kegel-oefeningen of begeleiding van een gespecialiseerde bekkenfysiotherapeut en dan met de juiste tools!

Waarom we hier wél over moeten praten

Veel vrouwen denken dat het “erbij hoort”. Bij het moeder-zijn. Bij het ouder worden. Maar het hoort er niet stilzwijgend bij. Want er is zó veel mogelijk.

Dus laten we wat vaker zeggen:

“Ja, ik moet soms naar de wc als ik moet lachen.”
“Nee, ik spring niet op de trampoline – en dat is niet omdat ik geen zin heb.”
“Ik werk aan m’n bekkenbodem en daar is niets geks aan.”

Herkenbaar?  Je bent niet alleen. Je bent niet raar. En vooral: je kunt er iets aan doen. Praat erover, lach erom (voorzichtig dan ) en gun jezelf de kracht van een goed getrainde bekkenbodem.